[แปล] 10 Days With My Devil - Kakeru Kamui : Main Story ตอนที่ 4 (ตอนจบ)

เช้าวันต่อมา

คาเครุบอกกับทุกคนว่าเขาจะกลับไปอาณาจักรเดมอนชั่วคราว

นางเอกคิดในใจ บางทีเขาคงไม่อยากจะอยู่ใกล้ๆเธอสินะ...

นางเอกเลยเข้าไปหาเขา แล้วขอให้เขาช่วยทำอะไรให้เธอหน่อยได้ไหม?

ในฐานะที่เขาช่วยชีวิตหลานเธอไว้ เธอให้เขาไปพบหลานเธอสักครั้งหนึ่ง

คาเครุตอบรับ แล้วบอกให้ซาโตรุไปด้วย

นางเอกคิดในใจอีก นี่เขาก็คงไม่อยากจะอยู่ตามลำพังกับเธอด้วยสินะ

.

.

ที่ดาดฟ้าของโรงพยาบาล

นางเอกขึ้นไปที่ดาดฟ้า เพื่อหามาโกโตะ

ระหว่างที่เธอมองหาพี่สาวเธออยู่นั้น ก็ได้มีมือคว้าจับตัวเธอ...

พอนางเอกหันไป ก็เจอกับเรนกำลังจับมือเธออยู่

พร้อมบอกให้เธอไปกับเขาซะ อย่าขัดขืน!

จังหวะที่เรนจะพานางเอกไปนั้น คาเครุกับซาโตรุก็รีบวิ่งเข้ามา

คาเครุเข้าขอร้องให้เรนปล่อยนางเอกอยู่ต่อ อีกแค่ 2 วันเท่านั้น

เรนบอก เขายอมไม่ได้ เขาต้องทำตามกฎ

คาเครุเลยโค้งก้มหัวขอร้องเขา ทุกคนต่างตกใจกับการกระทำของคาเครุ

เรนตกใจ ทำไมเจ้าชายเดมอนต้องทำเพื่อนางเอกขนาดนี้ด้วย?

คาเครุอธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้เรนฟัง

คาเครุบอก เขาต้องการให้นางเอกได้เจอหน้าหลานเธอ

อยากให้ได้ใช้ช่วงเวลา 2 วันสุดท้าย กับหลานของเธอ

เรนเงียบไปแล้วตอบขึ้นมาว่า เสียใจด้วย แต่เขาช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ

กฎของอาณาจักรแองเจิ้ลก็ไม่ต่างอะไรกับอาณาจักรเดมอน

กฎก็ต้องเป็นกฎ ถ้าเขาทำผิด เขาก็ต้องสูญเสียพลัง

หรือบางทีอาจถึงขั้นประหารชีวิตเลยก็ได้

เขาไม่เอาชีวิตตัวเองเข้าไปเสี่ยง เพื่อช่วยเหลือมนุษย์คนหนึ่งหรอกนะ

แล้วจู่ๆมาโกโตะก็โผล่มาทักนางเอก 

เธอรีบเข้าเข้ามาหานางเอก พร้อมลูกที่เพิ่งคลอดในอ้อมแขนเธอ

นางเอกรีบเข้าไปดูหน้าหลานอย่างตื่นเต้นดีใจ

คาเครุเข้าแสดงความยินดี แล้วมองที่หน้าหลานนางเอก

แล้วบอกหลาน หน้าเหมือนนางเอกเลย

มาโกโตะตอบรับ ใช่! จริงด้วย! ลูกเธอหน้าเหมือนนางเอกตอนเด็กๆเลย

คาเครุแตะแก้มหลานนางเอกแล้วบอก

เหมือนกับนางเอกจริงๆ ดูคิ้วสิเหมือนมากเลย

มาโกโตะบอกเธอตั้งชื่อลูกเธอว่า คานอน (Canon)

ที่มาจากคันจิตัว 'แองเจิ้ล' (Angel) กับ 'เสียง' (Sound)

เพราะตอนที่กำลังจะคลอดคานอนนั้น

เธอรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงแองเจิ้ล เขามาบอกกับเธอว่า

'ไม่ว่ายังไงก็ต้องช่วยทั้งสองไว้ให้ได้'

นางเอกคิดในใจ นั่นเสียงของคาเครุ...

มาโกโตะบอก เธอดีใจที่ลูกเธอคลอดออกมาได้อย่างปลอดภัย

หลังจากต้องผ่านอันตรายมามากมาย จนกว่าจะได้ลืมตาออกมาดูโลก

และจู่ๆ เรนก็ร้องไห้โฮออกมา แล้วก็พูดถึงตัวเขา

ตอนเขาเกิดก็คลอดลำบากเช่นกัน แม่เขาก็ต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเขา
แม่เขาพูดแบบเดียวกันกับมาโกโตะเลยด้วย

เธอขอบคุณพระเจ้าที่ช่วยให้เขาคลอดออกมาอย่างปลอดภัย

แล้วคาเครุก็ขอให้มาโกโตะกลับห้องไปก่อน พวกเขามีเรื่องต้องคุยกันอีกนิด

หลังมาโกโตะไป

เรนบอก เขาเข้าใจแล้ว คาเครุอุตส่าห์เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วย 2 คนนั้น

เขาก็จะช่วยแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกับเรื่องที่เกิดขึ้นก็แล้วกัน

เขาจะปล่อยให้นางเอกได้ใช้ช่วงเวลา 2 วันสุดท้ายกับครอบครัว

แต่สัญญากับเขาอย่างหนึ่ง เมื่อครบ 2 วันเมื่อไร ต้องส่งตัวนางเอกให้เขาทันที

แล้วเรนก็จากไป พวกคาเครุก็กลับมาที่บ้านเดมอน

.

.

ที่บ้านเดมอน

นางเอกถามเขาจะไม่กลับมา จนกว่าจะถึงเวลาเธอถูกเผาเหรอ?

คาเครุมองหน้าเธอแล้วบอก เธอจะได้เกิดใหม่อีกครั้ง แล้วเธอก็จะลืม--!

นางเอกตัดบท เธอลืมไม่ได้!

แม้ว่าเธอจะอยากลืมแค่ไหน เธอก็ลืมไม่ได้

นางเอกคิดในใจ เธอจะลืมเขาได้ยังไงกัน ในเมื่อเธอรักเขาขนาดนี้

แล้วน้ำตาเธอก็ไหลออกมา

คาเครุเข้าปลอบนางเอกว่า อย่าร้องไห้สิ

เขามองหน้าเธอ แล้วก็พูดขึ้น

เรื่องนี้คงจะไม่เกิดขึ้น ถ้าหากเขารู้จักยับยั้งชั่งใจมากกว่านี้

มอบแหวนหมั้นให้... พาเธอไปบินเล่นบนท้องฟ้า...

เขาไม่ควรจะหวังว่าอยากจะมีชีวิตเหมือนคนธรรมดาทั่วไป

การได้พบกับนางเอกนั้น...

ทำให้เขาอยากจะลองมีความสุข เหมือนอย่างผู้ชายทั่วไปรู้สึกกัน

นางเอกเจ็บปวดในใจ เธอรู้สึกเหมือนถูกมีดกรีดแทง

นี่เขาพยายามบอกให้เธอลืมความรู้สึกระหว่างเขาและเธอไปอย่างนั้นเหรอ?

แล้วคาเครุก็บอก เขาขอตัวไปก่อน

นางเอกถามตามหลังคาเครุ

เขาจะทำใจยอมรับเรื่องทั้งหมดนี้

เพียงเพราะสถานะเจ้าชายอย่างนั้นแหรอ?!

เขาจะยอมเสียสละความสุขของตัวเขาเองไปอย่างนั้นเหรอ?!

คาเครุตอบ มันเป็นโชคชะตาที่เขาต้องยอมรับมัน

แล้วเขาก็จากไป

.

.

ที่ทางเดิน

นางเอกเจอเข้ากับชิกิ

ชิกิบอกว่าคาเครุไม่อยู่ช่วงนี้ เธอคงเสียใจน่าดูสินะ

นางเอกเงียบ...

แล้วซาโตรุก็โผล่มา ชวนทั้งคู่ไปดื่มกัน

.

.

ที่ระเบียงของบ้านเดมอน

นางเอกคิดในใจ  2 วันที่เหลืออยู่ ที่บ้านเดมอนนี้

คงจะดีกว่าถ้าใช้มันไปกับทุกๆคน ก่อนที่เธอจะจากไป....

เมื่อดื่มได้สักพักหนึ่ง ซาโตรุเริ่มจะเมา

นางเอกเลยแซวเขามีแต่กลิ่นแอลกอฮอล์เลย

ซาโตรุจับคางเธอเข้ามาใกล้เขา แล้วบอก

ถ้าเธอพูดจาแบบนี้กับเขา เขาจะทำให้เธอแต่งงานไม่ได้เลยนะ!

ชิกิบอก เขาไม่คิดว่านางเอกจะหาสามีแต่งงานด้วย ได้ง่ายๆหรอกนะ

นางเอกหัวเราะแล้วบอก เธอมีชีวิตอยู่แค่อีก 2 วันเอง

ใครจะไปสนกันว่าเธอจะได้แต่งงานหรือไม่?

ชิกิบอก ช่างเป็นผู้หญิงเข้มแข็งจริง
เขาอิจฉาในการมองโลกในแง่ดีของเธอจัง

แล้วซาโตรุก็เป่าลมใส่หูนางเอก พร้อมชวนเธอให้ไปกับเขา

ชิกิเข้าขวาง บอกให้ซาโตรุออกห่างจากนางเอกซะ! 

ทั้งคู่เถียงกันไปมา

ชิกิด่าซาโตรุงี่เง่า! แล้วเขาก็เงียบไปครู่หนึ่งแล้วก็บอก
....คาเครุก็ด้วย ...งี่เง่าด้วยเหมือนกัน ที่ไปตกหลุมรักมนุษย์แบบนี้

นางเอกคิดในใจ ได้โปรด... หยุดพูดเถอะ ชิกิ... เธอไม่อยากนึกถึงมันอีก….

แล้วซาโตรุก็ตบหัวนางเอกเบาๆ

ก็ใช่ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าคาเครุรู้สึกยังไง

ถึงเธอจะไม่ได้เก่งโดดเด่นอะไรมากมายนัก แต่เธอก็ไม่ได้แย่มากขนาดนั้น

ชิกิพยักหน้าบอกเขาเห็นด้วยกับซาโตรุ

ชิกิหันมามองหน้านางเอกแล้วบอก คาเครุขอร้องเขาเมื่อเช้านี้

คาเครุอยากให้เขาบอกทุกคนให้ช่วยกันปกป้องนางเอกด้วย

คาเครุอยากให้เธอได้ใช้เวลาอีก 2 วันที่เหลืออย่างปลอดภัย

นางเอกคิดในใจ แม้ว่าเขาจะไม่อยู่ก็ตาม แต่คาเครุก็ยังคิดถึงเธอเสมอ

แล้วน้ำตาเธอก็ไหลออกมา

พอเห็นนางเอกร้องไห้ ชิกิเลยชิ่งรีบหนีทันที

ส่วนซาโตรุก็เสนอตัวชวนเธอไปกับเขาอีกครั้ง

นางเอกตัดบท เธอขอตัวไปห้องน้ำ

.

.

ที่ทางเดิน

เมกุรุเข้ามาทักนางเอก

เมกุรุบอก เขามีอะไรอยากจะถามเธอสักอย่างหนึ่ง

เธอชอบพี่ชายเขาจริงๆใช่ไหม?

นางเอกมองหน้าเขา แล้วพยักหน้าตอบ ใช่ เธอชอบคาเครุ

เธอไม่เคยรักใครเท่าเขามาก่อนในชีวิตของเธอ

เมกุรุถามกลับ แล้วทำไมเธอถึงยอมแพ้อะไรง่ายๆแบบนี้ล่ะ?!

ทำไมเธอกับพี่ชายเขาถึงต้องพยายามทำตัวว่าเป็นผู้ใหญ่กันแล้วด้วย!

พี่ชายเขาชอบบอกว่าเขาเด็กอยู่  ต้องหัดควบคุมอารมณ์บ้าง

แต่เขาคิดว่าเดมอนก็มีความรู้สึกเป็นเหมือนกัน

เดมอนก็ตกหลุมรักเป็น แล้วก็สับสนในช่วงเวลานั้นเป็นเหมือนกันด้วย

เมกุรุบอก เขาคิดว่าพี่ชายของเขากำลังสับสนอยู่ระหว่าง

'ความรู้สึกของตัวเอง' กับ 'สถานะของเจ้าชาย'...

พี่ชายเขาก็เลยหนีไปโลกเดมอนทั้งแบบนี้

เพื่อจะได้หลีกหนีจากความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง

แต่เขาเชื่อว่าถ้านางเอกกับพี่ชายเขาได้อยู่ด้วยกัน
จะต้องสามารถเปลี่ยนโชคชะตาได้แน่ๆ...

นางเอกรับฟังเมกุรุพูดอย่างเงียบๆ ไม่ตอบโต้ใดๆ

เมกุรุพูดต่อ นี่เป็นครั้งแรก ที่เธอรักใครมากขนาดนี้ไม่ใช่เหรอ?

แล้วเธอจะยอมแพ้ง่ายๆแล้วเหรอ?

เขายอมตัดใจจากเธอก็เพื่อพี่ชายเขา! แล้วทำไมมันถึง....

.

.

ที่ห้องของนางเอก

นางเอกกลับมาในห้องนั่งคิดทบทวนถึงสิ่งที่เมกุรุพูด

'ทำไมเธอถึงยอมแพ้อะไรง่ายๆแบบนี้ล่ะ?!'

'ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อกับพี่ชายเขาแล้วเหรอ!?'

เธอก็อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อ เธอก็อยากจะสานต่อความรักของเธอกับเขา

แต่มันคงไม่มีทางเป็นไปได้ เธอไม่เหลือเวลานั้นแล้ว...

แล้วจู่ๆ ฮารุก็เข้ามาในห้องเธอ พร้อมบอก เกิดเรื่องใหญ่กับคาเครุแล้ว!

.

.

ที่ห้องของชิกิ

ซาโตรุ ฮารุฮิโตะ และนางเอก ต่างมารวมตัวกัน 

ชิกิบอกตอนเขากำลังเช็คสถานการณ์ที่อาณาจักรเดมอนอยู่ เขาก็เห็นภาพนี้ 

ชิกิกรอ VDO ย้อนกลับให้ทุกคนดู

ภาพที่ปรากฏคือ คาเครุถูกจับใส่กุญแจมือมีผู้ชายในเครื่องแบบเดินตามประกบ

ชิกิบอก ผู้ชายที่คุมตัวคาเครุนั้น เป็นการ์ดในสังกัดของเดมอนคิง

ฮารุฮิโตะบอก เขาได้ยินมาว่า
หลังจากคาเครุถูกจับ เขาก็ถูกกักบริเวณอยู่ภายในปราสาทของเดมอนคิง

ซาโตรุกับชิกิต่างคิดว่าเรนเป็นคนบอกเรื่องของนางเอกกับเดมอนคิง

ทั้งคู่เตรียมจะไปเอาเรื่องเรน

แล้วจู่ๆเรนก็โผล่มา!

ซาโตรุตกใจ ถามเขามาได้ไง?

เรนไม่ตอบแล้วถามกลับ ใครกันที่หาว่าเขาขายคาเครุ?

ซาโตรุเลยถามกลับต่อ ถ้าอย่างนั้น เรื่องนี้เกิดได้ยังไง?

เรนบอก เดมอนคิงส่งสปายมาสืบเรื่องพวกเขาน่ะสิ

ทุกคนตกใจ สปายเหรอ?!

เรนเล่าต่อ เขาได้ยินมาว่า

เดมอนคิงกำลังคิดจะสละบังลังค์ ส่งต่อให้กับคาเครุ 

เดมอนคิงก็เลยอาจจะรู้เรื่องราวของนางเอก

ตอนที่เขาส่งคนมาเช็คพฤติกรรมของคาเครุ

แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้ข้อเท็จจริงอะไรมากมาย

ทั้งหมดที่เดมอนคิงรู้ก็แค่ คาเครุซ่อนผู้หญิงเอาไว้ก็แค่นั้น

เพราะงั้นลูกน้องของคาเครุก็ไม่มีทางเลือกมาก
นอกจากจำต้องทำตามคำสั่งเดมอนคิง
นี่คือทั้งหมดที่เขารู้มา

ซาโตรุถามเรนกลับ ใครเป็นคนบอกข้อมูลกับเขามา?

เรนตอบ เขาบอกไม่ได้ เขาสัญญาไว้แล้วจะไม่บอกชื่อคนให้ข้อมูลกับเขา

แต่ยังไงคนคนนั้นก็ไม่ใช่ศัตรูของพวกซาโตรุแน่นอน

ชิกิบอกซาโตรุให้กลับมาคิดเรื่องของคาเครุก่อน

ถ้าเดมอนคิง คิดว่าคาเครุซ่อนผู้ถูกเผาไว้

เขาจะต้องริบอำนาจคาเครุขึ้นก่อน

ซาโตรุพูดต่อ เดมอนคิงเคร่งในกฎเสมอ

แล้วเขาก็อาจจะประหารคาเครุให้เป็นบทเรียนกับทุกคน

นางเอกตกใจ ขอให้ทุกคนพาเธอไปหาเดมอนคิงที!

เธอจะอธิบายเรื่องราวให้เขาฟังเองว่าเธอเป็นคนบังคับคาเครุเอง!

ชิกิบอก เปล่าประโยชน์ แค่เธอก้าวเท้าเข้าอาณาจักเดมอน

เธอก็ถูกเผา ณ ตรงนั้นแล้ว

นางเอกบอก เธอรู้! แต่เธอจะปล่อยให้คาเครุถูกประหารไม่ได้!

เรนเลยเสนอตัวเข้าช่วย เขาจะเป็นคนพานางเอกไปเอง

เขาจะแกล้งทำเป็นว่าจับเธอมาส่ง

ชิกิกับซาโตรุตกลงเห็นด้วยกับแผนการของเรน

แล้วพวกเขาจะตามนางเอกกับเรนไปทีหลัง

นางเอกเตรียมใจไปอาณาจักรเดมอน
โดยที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอมั่ง แต่เธอก็ไม่สน
เธอขอแค่ให้ได้เห็นหน้าคาเครุเป็นครั้งสุดท้าย แค่นั้นก็เพียงพอ....

ที่อาณาเดมอน

นางเอกเดินทางมาถึงอาณาจักรเดมอนกับเรน 

.

.

ทั้งคู่มาถึงหน้าปราสาทของเดมอนคิง

เมื่อสั่นกระดิ่งหน้าประตู ชิโด พ่อบ้านตระกูล ก็ออกมารับทั้งคู่

เขาทักทายเรน แล้วบอกว่า เขาทราบถึงการมาของทั้งคู่แล้ว

แต่ขอถามนางเอกว่าต้องการจะเข้าพบเดมอนคิงด้วยสาเหตุใด?

นางเอกบอกเธอต้องการอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นให้เดมอนคิงทราบ

เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเพราะเธอบังคับคาเครุเอง

เธอข่มขู่เขา ให้เขายอมทำตามเธอ

เพราะไม่อย่างนั้น เธอจะฟ้องเรื่องทั้งหมดกับแองเจิ้ล

แล้วชิโดก็บอกนางเอกให้เงียบก่อน ขอเชิญไปคุยในที่ส่วนตัวกว่านี้ดีกว่า

.

.

ชิโดพานางเอกมาที่ห้องคาเครุ 

คาเครุตกใจ นางเอกมาที่นี่ได้ยังไงกัน?

ชิโดตอบ นางเอกต้องการจะอธิบายเรื่องราวต่างๆให้เดมอนคิงฟัง

เธอต้องการจะบอกว่านายน้อยคาเครุไม่ได้ตั้งใจจะซ่อนเธอ

เธอเป็นคนบังคับให้นายน้อยทำเรื่องทั้งหมดนี้

แล้วยังบังคับให้นายน้อยเพิ่มช่วงเวลาสุดท้ายให้กับเธอด้วย

คาเครุตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน

ชิโดบอก เขาคิดว่าเธอตั้งใจจะพูดให้เดมอนคิงยกเลิกการประหารนายน้อย

คาเครุบอกนางเอก เธอยังมีเวลาเหลืออีกตั้ง 2 วัน!

ทำไมถึงโยนมันทิ้งไปแบบนี้!

ชิโดบอก ท่าทางนายน้อยจะชอบมนุษย์คนนี้จริงๆสินะ

คาเครุมองหน้าชิโดอย่างหงุดหงิด

เขาว่าบอกกี่รอบแล้วให้เลิกเรียกเขาว่า 'นายน้อย' ได้แล้ว

ชิโดไม่สนใจ เขายังคงยืนยันคำเดิม นายน้อยก็คือนายน้อย

ทั้งคู่จ้องตากันแบบไม่ยอมแพ้กันและกัน

ชิโดพูดต่อ เขารับใช้บ้านคามุยมาตั้งแต่นายน้อยยังเด็กๆ

เดมอนคิงเป็นคนเคร่งครัดกับกฎมาก
เขาไม่ยอมยกโทษให้ใครที่ฝ่าฝืนกฎโดยเด็ดขาด

แล้วนึกถึงสิ่งที่นายน้อยทำลงไป....

เขาไม่คิดว่าเดมอนคิงจะยอมแหกกฎยกโทษให้นายน้อยได้หรอกนะ

แล้วชิโดก็หันไปพูดกับนางเอก เพราะงั้นไม่ว่าเธอจะพูดอย่างไร

เธอควรรู้ไว้ว่า ยังไงเดมอนคิงก็ไม่คืนคำอย่างแน่นอน

นางเอกรีบบอก แต่มันไม่ใช่ความผิดคาเครุ! เธอเป็นคนบังคับเขาเอง!

เขาคิดถึงแค่อาณาจักรเดมอนเสมอ!

แล้วก็มีเสียงแทรกขึ้น คิดเหรอว่าเขาจะเชื่อเรื่องแบบนี้!!

เดมอนคิงเดินเข้ามาในห้อง

เดมอนคิงผู้เป็นเจ้าเหนือหัวแห่งเผ่าพันธุ์เดมอนทั้งปวง

ผู้ปกครองอาณาจักรเดมอน และพ่อผู้บังเกิดเกล้าของคาเครุและเมกุรุ

เดมอนคิงประกาศลั่นต่อหน้าทุกคน

คาเครุจะต้องถูกประหาร แล้วพวกซาโตรุก็จะต้องถูกลงโทษ

คาเครุจะต้องสูญเสียทุกอย่างก็เพราะมนุษย์ผู้หญิงคนนี้

คาเครุเถียงขึ้น เขาบอกแล้วไงว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกซาโตรุ

พวกนั้นก็แค่ทำตามคำสั่งของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้

เขาคือเดมอนคิงคนต่อไป พวกนั้นจำเป็นต้องเชื่อฟังเขา!

เดมอนคิงตวาดกลับ ตำแหน่งของเขามีผลถึงแค่เมื่อวานนี้!

ตอนนี้เขาถูกเพิกถอนออกจากชื่อรัชทายาทแล้ว!

ตกหลุมรักมนุษย์... ทำลายกฎที่สร้างไว้... เขาผิดหวังในตัวคาเครุมาก!

แล้วเดมอนคิงก็หันมาบอกชิโดส่งตัวนางเอกให้กับแองเจิ้ลซะ

เดมอนคิงกับชิโดออกจากห้องไป เหลือแค่นางเอกกับคาเครุตามลำพัง

คาเครุประชดใส่นางเอกว่า ขอบคุณที่มามากเลย งี่เง่า

นางเอกบอก แต่เธอปล่อยให้เขาถูกประหารไม่ได้

เพราะทั้งหมดมันเป็นความผิดของเธอ

แล้วเธอก็เดินไปจับมือคาเครุ

เธออยากจะบอกอะไรเขาก่อนที่ทุกอย่างมันจะจบลง...

นางเอกอ้าปากจะพูด

แต่จู่ๆคาเครุก็โอบเธอเข้ามากอดไว้แน่น แล้วบอกให้เขาเป็นคนพูดก่อน

คาเครุสารภาพรัก เขารักเธอ อย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อนในชีวิตนี้

เพราะงั้นเขาจะไม่ยอมปล่อยให้ทุกอย่างมันจบลงแบบนี้เด็ดขาด

คาเครุมองตานางเอกแล้วบอก

เธอกับเขาจะหนีไปด้วยกัน ทั้งสองจะไปมีชีวิตใหม่ด้วยกัน

นางเอกสงสัย ไหนก่อนหน้านี้เขาบอกให้เธอลืมไง...?

คาเครุตอบ ใช่ เขาเป็นคนบอกเธอเอง แต่เขาก็ทำไม่ได้

ก่อนที่เขาจะรู้ตัวว่าเขารักเธอ เธอเข้ามาอยู่เต็มหัวใจเขาแล้ว

ตอนที่เขาถูกตัดสินให้ประหาร เขาก็คิดขึ้นได้ว่า เขาจะไม่ได้เจอเธออีกแล้ว

นั่นก็เลยทำให้เขากล้าที่จะยอมรับมันว่าเขารักเธอเข้าแล้วจริงๆ

แล้วเขาก็โอบเธอเข้ามาแน่นอีก จนเธอรู้สึกเจ็บ

แต่เธอก็ไม่อยากจะไปจากอ้อมกอดนี้...
เธอจะไม่ยอมจากเขาไปอีกแล้ว...

คาเครุบอก ไม่ว่าเขาจะต้องสูญเสียอะไรไป เขาก็ไม่สน

ขอแค่เธอเท่านั้น เขาไม่อยากสูญเสียจะเธอไป

เพราะงั้นไม่ว่ายังไงก็ตาม เขาก็จะต้องเปลี่ยนโชคชะตาให้ได้ 

พร้อมบอกนางเอกให้อยู่เคียงข้างเขาตลอดไปนะ

นางเอกน้ำตาไหลด้วยความดีใจ
เสียงที่นุ่มนวล... รอยยิ้มที่อ่อนโยน...
ในที่สุดความรู้สึกของเธอก็ส่งผ่านไปถึงเขา...
ในที่สุดกำแพงระหว่างเขาและเธอก็ทลายลง...

คาเครุเล่าถึงสมัยเขายังเด็ก ตอนนั้นเขาไม่เคยมีที่สำหรับเขา

ไม่มีใครยอมรับตัวตนที่แท้จริงของเขา

ไม่มีใครต้องการตัวตนที่เขามี

เขาเลยจำต้องสวมบทเป็นเจ้าชายที่ทุกคนต้องการ
สวมตัวตนอื่่นเพื่อให้ทุกคนยอมรับเขา

จนเขาได้เจอกับเธอ เขาถึงได้รู้
ที่ที่เขาตามหามานาน มันไม่ได้อยู่ที่ไหนไกลเลย
ที่ข้างกายเธอ ที่ข้างกายคนที่เขารัก นั่นคือที่ที่เขาต้องการนั่นเอง

แล้วนางเอกก็สวมกอดเขา บอกเขาว่าเขาไม่ได้ตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว

คาเครุบรรจงจูบนางเอก... ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เธอรู้สึกได้ถึงกายและใจของเธอ ละลายอยู่ในอ้อมกอดเขา

คาเครุมองตาเธอแล้วบอก

เธอคือคนที่เขาตามหา... เป็นเพียงคนเดียวที่เขาต้องการ....

ดังนั้นได้โปรดอย่าไปจากเขานะ

นางเอกตอบ จะคำสั่งหรือไม่ เธอก็ไม่คิดจะไปจากเขาเด็ดขาด

เธอจะอยู่กับเขาไปตลอดชั่วชีวิต

คาเครุดีใจ เขาบอกรักเธอและขอบคุณเธอ

นางเอกตอบกลับเธอก็รักเขาเหมือนกัน

ในที่สุดหัวใจสองดวงที่พรากจากกัน ก็ได้กลับเชื่อมเข้าหากัน
จากนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไร เธอก็จะไม่ยอมปล่อยมือเขาไปอีกเด็ดขาด

.
.

เวลาผ่านไปสักพักหนึ่ง

ชิโดเข้ามาในห้องแจ้งทั้งคู่ว่า

เดมอนคิงต้องการให้แยกคาเครุไปขังเดี่ยว

แล้วจัดการส่งตัวนางเอกให้กับแองเจิ้ลทันที

คาเครุเดินเข้าไปจับไหล่ชิโดแล้วมองหน้า

เขาคิดว่าชิโดเป็นเหมือนพี่ชายของเขามาโดยตลอด

ทั้งชีวิตเขาไม่เคยร้องขออะไรมาก่อน
แต่ตอนนี้...ได้โปรด...ช่วยปล่อยเขากับนางเอกหนีไปทีเถอะ

ชิโดตอบอย่างจำใจ
เขาทำแบบนั้นไม่ได้ นายน้อย เขาเสียใจจริงๆ

แล้วก็มีการ์ดเข้ามาพาตัวคาเครุไป

เขาและเธอต่างตะโกนเรียกชื่อกันและกันด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดใจ
นี่พวกเขาต้องโดนพรากจากกันอีกแล้วหรือ...?

แล้วชิโดก็พาตัวนางเอกไป เขาส่งตัวนางเอกให้กับเรน

เรนรับตัวนางเอกมา แล้วกระซิบบอกให้เธอเงียบๆไว้ แล้วตามเขามา

.

.

 ที่หน้าโบสถ์

เรนพานางเอกมาส่งที่โบสถ์บอกพวกซาโตรุอยู่ข้างใน เขาคงส่งเธอได้แค่นี้

นางเอกบอก ขอบคุณที่เขายอมเอาตัวเข้าเสี่ยงมาช่วยชีวิตเธอ
และยังยอมช่วยเหลือเธอถึงขนาดนี้

เรนยิ้ม มองหน้านางเอกแล้วบอก
เธอไม่ดีใจเหรอ... เดี๋ยวเธอก็จะได้พบกับพี่สาวและหลานอีกครั้ง
และยังได้อยู่กับคาเครุอีก คาเครุยอมโยนตำแหน่งเจ้าชายทิ้งก็เพื่อเธอ
แล้วยังมีพวกซาโตรุคอยช่วยเหลืออีก เพราะฉะนั้นก็อย่ายอมแพ้ง่ายๆนะ

เรนพูดให้กำลังใจเธอ แล้วเขาก็บินจากไป

.

.

ข้างในโบสถ์

นางเอกเล่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นให้พวกซาโตรุฟังทุกอย่าง

พวกเขาจึงเตรียมแผนการจะบุกเข้าไปในปราสาท

โดยชิกิจะแฮคเข้าระบบความปลอดภัย

แต่แล้วประตูก็เปิดออก!

ชิโดเดินเข้ามา เขาเกรงว่าวิธีนั้นคงไม่สามารถช่วยนายน้อยคาเครุได้

ชิกิไม่มีทางทำอะไรกับระบบนั้นได้อย่างแน่นอน

ดังนั้นให้ตัวเขาช่วยจะดีกว่า

แล้วชิโดก็หันไปหานางเอกบอกขอโทษที่เขาทำตัวหยาบคายแบบนั้น

เขาไม่มีทางเลือก เมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่น

พวกซาโตรุเลยถาม ถ้าอย่างนั้นเขาก็เป็นคนให้ข้อมูลกับเรน

แล้วก็เป็นคนส่งน้ำแห่งชีวิตมาให้คาเครุ โดยผ่านเซอร์ปี้ด้วยใช่ไหม?

ชิโดยิ้มรับบอก หมาตัวนั้นฉลาดมาก

ในฐานะพ่อบ้านของตระกูลคามุย เขาไม่สามารถออกหน้าช่วยเหลือได้มาก

เพราะอย่างนั้นเขาเลยจำเป็นต้องมาขอร้องพวกซาโตรุ

 แล้วชิโดก็โค้งหัวก้มหัวขอร้องพวกซาโตรุ
ได้โปรดช่วยเหลือนายน้อยคาเครุด้วย
นายน้อยคาเครุคือคนที่สำคัญที่สุดของเขา

เขาจะปล่อยให้นายน้อยคาเครุถูกประหารไม่ได้

ซาโตรุยิ้ม บอกยังไงเขาก็ปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้อยู่แล้วล่ะ

ชิโดถามถึง นายน้อยเมกุรุล่ะ? เกิดอะไรขึ้นกับเขา? เขาอยู่ที่ไหน?

ซาโตรุบอก เขากล่อมให้เมกุรุยอมอยู่ที่โลกมนุษย์
แล้วแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรกับเรื่องนี้

เพราะตอนนี้อาณาจักรต้องสุญเสีย คาเครุ ซึ่งเป็นรัชทายาทอันดับ 1 ไปแล้ว
ถ้าเมกุรุทำผิดไปอีกคน ก็เท่ากับต้องสูญเสียรัชทายาทไปทั้งหมด
แล้วทีนี้อาณาจักรเดมอนก็คงถึงความล่มสลายไปแน่

เขาก็เลยจัดการกันเมกุรุออกจากเรื่องนี้ไปซะ

ชิโดตอบรับเป็นการตัดสินใจที่ฉลาดมาก

แล้วชิโดก็หันไปหานางเอก บอกนายน้อยเขาต้องรักเธอมาก

นายน้อยไม่เคยขออะไรเขามาก่อนในชีวิต

ได้โปรดทำให้นายน้อยของเขามีความสุขด้วย

 

พวกซาโตรุกับนางเอกแอบเข้าปราสาททางอุโมงค์ใต้ดิน

เพื่อไปช่วยคาเครุออกมา

.

.

ภายในปราสาท 

ชิกิสะเดาะกุญแจห้องที่คาเครุถูกขังไว้

เมื่อเข้าไปข้างในห้องก็เจอกับคาเครุถูกจับใส่กุญแจมือนั่งอยู่คนเดียวในห้อง

คาเครุตกใจทันที ที่เห็นพวกซาโตรุและนางเอก

นางเอกรีบพุ่งตรงเข้าไปกอดคาเครุทันทีที่เห็นหน้า

เธอถามเขาเจ็บมากมั้ย?

คาเครุบอก ไม่เท่าไรหรอก แต่เขาอยากกอดเธอมากกว่า

ที่เหลือก็เลยแซวว่า เวลาแบบนี้ยังมาหวานแววกันอีกเหรอเนี่ย?

นี่พวกเขามาช่วยสองคนนี้ทำไมกันเนี่ย?

ชิกิเข้าไปถอดกุญแจมือให้กับคาเครุ

ทันทีที่กุญแจมือหลุด คาเครุก็รีบโอบไหล่นางเอกเข้ามาแนบตัวเขา

แล้วบอกเธอเป็นของเขาน่ะ

ชิกิอึ้งถาม เขายอมรับเรื่องนี้แล้วเหรอ?

คาเครุยิ้มรับ ใช่ มีปัญหาอะไรไหม?

ซาโตรุยิ้มบอก อวดดีเหมือนเดิม แต่ก็ดีแล้วที่กลับมาเป็นเหมือนเดิม

คาเครุบอกขอบคุณทุกคนที่ยอมเสี่ยงชีวิตเข้ามาช่วยเขา

ซาโตรุบอก ยังไงพวกเขาก็เตรียมให้คาเครุตอบแทนพวกเขาไว้อยู่แล้วล่ะ

คาเครุยิ้มรับ แล้วถามพวกเขาเข้ามาได้ยังไงกัน?

ซาโตรุตอบ ชิโดช่วยพวกเขาหลบระบบความปลอดภัยเข้ามาน่ะสิ

แล้วทั้งหมดรีบออกจากปราสาท กลับไปที่โบสถ์

.

.

ที่โบสถ์

ชิโดรอทุกคนอยู่ที่นั่น

เมื่อคาเครุได้เจอหน้าชิโด เขาก็บอกเขาดีใจที่ชิโดอยู่ข้างเดียวกับเขา

ชิโดตอบรับ เขาอยู่ข้างเดียวกับนายน้อยเสมอ

แล้วก็มองที่ข้อมือคาเครุ ท่าทางนายน้อยจะบาดเจ็บมาด้วย

คาเครุบอก มันก็แค่รอยบาดเล็กๆน้อยๆ

จากตอนที่เขาพยายามจะถอดกุญแจมือออก

แต่เดี๋ยวมันก็หายแล้ว ไม่เป็นอะไรมากหรอก

ชิโดมองหน้าคาเครุแล้วบอก เข้มแข็งเหมือนเคย... นายน้อยคาเครุ

ตั้งแต่เด็ก นายน้อยก็ไม่เคยแสดงความอ่อนแอหรือร้องไห้ออกมาให้ใครเห็น

แต่ตอนนี้นายน้อยกลับยอมเผยความรู้สึกที่แท้จริงออกมา

ตอนที่นายน้อยขอร้องให้เขาช่วยพานายน้อยและนางเอกหลบหนี

นายน้อยไม่เคยขอร้องอะไรเขามาก่อนเลยจริงๆ นั่นเป็นครั้งแรกเลย

นายน้อยคงเปลี่ยนไปจริงๆ ตั้งแต่พบนางเอก  

คาเครุบอก เขาเอาแต่สาปส่งชีวิตตัวเองมาตลอด ตั้งแต่เกิดจนถึงตอนนี้

เขาเอาแต่เฝ้าถามตัวเองว่า ‘ทำไมเขาต้องเกิดมาเป็นเจ้าชายด้วย?’

แต่ตอนนี้เขาดีใจที่เขาได้เกิดมา แล้วก็โอบนางเอกเข้ามาแนบชิดกับเขา

ถ้าเขาไม่ได้เจอเธอ เขาก็คงจะไม่มีวันได้สัมผัสความรู้สึกแบบนี้

คาเครุมองหน้าชิโดแล้วบอก

เขาจะโยนตำแหน่งเจ้าชายทิ้ง แล้วหนีไปกับนางเอก

ต่อไปช่วยสนับสนุนเมกุรุแทนเขาด้วยนะ

ชิโดตอบรับคำ รับทราบ นายน้อย

คาเครุพูดต่อ แล้วก่อนที่เขาจะไป เขาขอพูดอีกครั้งนะ

เลิกเรียกเขาว่า 'นายน้อย' ได้แล้ว

ชิโดยิ้มแล้วตอบอย่างภูมิใจ

ไม่ว่าจะนานแค่ไหน... ท่านจะอายุเท่าไร... จะเป็นเจ้าชายหรือไม่...

นายน้อยก็คือนายน้อย วันยันค่ำ

.

.

คาเครุกับนางเอกออกมาคุยที่หน้าโบสถ์กันตามลำพัง

คาเครุบอกนางเอก ถ้าเธอหนีไปกับเขา

เธอต้องโยนทุกอย่างทิ้งไป เธอแน่ใจแล้วเหรอ?

นางเอกตอบด้วยความเต็มใจ
เธอเกิดใหม่เมื่อ 9 วันที่แล้ว แล้วเธอก็จะมีชีวิตใหม่ต่อจากนี้

คาเครุพูดอีก แต่เธอจะไม่มีวันได้เจอหน้าครอบครัวเธออีกแล้วนะ...

นางเอกบอก ไม่เป็นไรหรอก

ยังไงตอนนี้เธอมีเขาเป็นครอบครัวแล้วนี่น่า...

คาเครุดึงนางเอกเข้ามากอดแน่นแล้วบอก

เธอหลอกเขาไม่ได้หรอกนะ

เธอไม่จำเป็นต้องทำตัวเป็นคนดี ตอนอยู่กับเขา

เธอไม่จำเป็นต้องอดกลั้นอะไรไว้ เวลาอยู่ต่อหน้าเขา

นางเอกน้ำตาไหล คำพูดของเขาแทงใจเธออย่างจัง

น้ำตาที่เธอกลั้นไว้ ไหลพลั่งพลูออกมาไม่หยุด...

คาเครุโอบกอดเธอเข้ามาแน่นกว่าเดิม

แล้วบอกให้เธอร้องไห้ออกมาให้หมด เขาอยู่ข้างเธอเสมอนะ

พึ่งพาเขามากกว่านี้หน่อยสิ... เข้าใจมั้ย?

นางเอกบ่นเขาออกคำสั่งอีกแล้วเหรอ?

คาเครุตอบรับ ใช่ แล้วเขาก็มีอีกคำสั่งด้วย

'ห้ามเธอร้องไห้ซบอกของชายคนไหนโดยเด็ดขาด'

นางเอกถาม นี่เขาเป็นพวกขี้หึงอย่างนั้นเหรอ?

คาเครุบอก นั่นสินะ บางทีคงจะใช่ เขาก็ไม่เคยรู้ตัวเองเหมือนกัน

แล้วเขาก็ก้มหน้าลงมาจูบนางเอก

จูบอันแสนหวาน ทำเธอเคลิบเคลิ้มจนแทบลืมหายใจ...

แล้วคาเครุก็มองหน้านางเอกแล้วบอก
เขาไม่เคยเจอผู้หญิงที่เปิดใจยอมรับเขาด้วยความเต็มใจมาก่อน

เธอเป็นคนที่พิเศษสำหรับเขาจริงๆ
เขาคงรู้สึกว่าโลกนี้สิ้นหวังน่าดู ถ้าไม่มีเธอ แล้วที่สำคัญ…

คาเครุมองหน้าเธอแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วบอก

จะมีใครยอมเอาผู้หญิงบ้าๆบอๆอย่างเธอกัน ถ้าเขาไม่เอา?

.

.

ข้างในโบสถ์

ชิกิบอก เขาแฮคเข้าระบบทะเบียนผู้ถูกเผา

แล้วลบชื่อนางเอกออกจากทะเบียนเรียบร้อยแล้ว

เขาจะรีบกลับไปโลกมนุษย์ ทำใบรับรองกับพาสปอร์ตใหม่ก่อน 

คาเครุบอก ขอโทษด้วยที่เขาทำให้ชิกิต้องวุ่นวายขนาดนี้

ชิกิบอกไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอก แค่ทำให้นางเอกมีความสุขก็พอ

.
.

ผ่านไปสักพักหนึ่ง

ชิโดรีบเข้ามาในโบสถ์ด้วยหน้าตาตื่นตกใจ

เขารีบแจ้งข่าวให้ทุกคนทราบ

ชิกิถูกการ์ดของเดมอนคิงจับได้ ตอนที่กำลังจะกลับเข้าโลกมนุษย์

ทุกคนใจหายกับข่าวที่ได้ยิน

คาเครุรีบพูดขึ้นมา

พวกเขาต้องรีบไปช่วยชิกิออกมาก่อนที่พวกนั้นส่งตัวชิกิให้พ่อเขา

ไม่งั้นชิกิจะต้องถูกพ่อเขาประหาร ณ ตรงนั้นเลยแน่ๆ

ชิโดขัดขึ้น แต่ถ้านายน้อยจะเข้าไปช่วยชิกิตอนนี้

ก่อนที่จะได้เจอกับชิกิ นายน้อยอาจจะถูกจับแล้วโดนประหารก่อนก็ได้นะ

คาเครุบอก เขารู้ว่ามันบ้ามากที่ทำแบบนี้...
แต่ยังไงเขาก็ต้องเข้าไปช่วยชิกิออกมาให้ได้เด็ดขาด

ชิโดยิ้มรับอย่างเข้าใจแล้วบอก นายน้อยพูดคำไหนคำนั้น ไม่เคยคืนคำ

เขาได้ยินมาว่าชิกิจะถูกนำตัวมาที่ปราสาท ตอน 5 โมงเย็นนี้

นั่นอาจจะเป็นโอกาสเดียวที่จะเข้าช่วยชิกิก็เป็นได้

แต่อย่าลืมว่ามันก็อาจจะการเสี่ยงต่อ
การที่นายน้อยจะถูกจับซะเองก็เป็นได้เหมือนกัน

คาเครุตอบกลับ เขารู้อยู่แล้ว... เขารู้ว่ามันเสี่ยงแค่ไหน

แต่ยังไงเขาก็ปล่อยให้พวกนั้นประหารชิกิไม่ได้

ในเมื่อชิกิยอมทำเพื่อเขาถึงขนาดนี้

เขาจะยอมปล่อยให้ชิกิถูกประหารได้ยังไงกัน

แล้วชิโดก็เอามือแตะที่ไหล่ของคาเครุเบาๆแล้วบอก

...ได้โปรด ใช้ชีวิตที่เพิ่งรอดมาได้ อย่างรอบคอบมากที่สุด

.

.

นางเอกอยู่ที่ห้องพักตามลำพัง

ระหว่างที่รอคาเครุกับพวกที่เหลือปรึกษาวางแผนที่จะไปช่วยชิกิ

เมื่อคาเครุกลับมาที่ห้อง

นางเอกก็เดินตรงเข้าไปหาเขาแล้วบอก

...ช่วยทำให้เธอเป็นของเขาที

นางเอกคิดในใจ ถ้าเธอจะไม่มีวันได้เจอกับเขาอีก เธอก็ขอ...

คาเครุถามนางเอกเป็นอะไรขึ้นมา? ทำไมถึงใจกล้าขออะไรแบบนี้นะ?

นางเอกตอบ เธอยากจะเป็นของเขาทั้งตัวและหัวใจ

คาเครุอุ้มนางเอกวางบนเตียงอย่างอ่อนโยน

เขาบรรเลงจูบเธอไปทั่ว ตั้งแต่ต้นคอแล้วไล่ลงมาเรื่อยๆ...

สมองของเธอว่างเปล่า เบาหวิว คิดอะไรไม่ออก...

แล้วคาเครุก็พูดขึ้น เขาจะบอกกับเธอเรื่องนี้แค่ครั้งเดียวนะ

อย่าให้ชายคนไหนได้ยินเสียงแบบนี้ของเธอโดยเด็ดขาด

เขาไม่ต้องการให้ชายคนไหนได้สัมผัสตัวเธอ

นางเอกตอบ เขาไม่จำเป็นต้องกังวลไป เธอไม่มีวันที่จะนอก--!

คาเครุตัดบท เขาไม่ยอมปล่อยให้เธอได้มีโอกาสต่างหาก

แล้วเขาก็จูบเธออีกครั้ง ร่างกายเธอร้อนวาบขึ้นมา...

หัวใจของเธอเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ
เหมือนกับว่ามันจะกระเด็นออกมาข้างนอกให้ได้

คาเครุถามนางเอก ทำไมมองหน้าเขาแบบนั้นล่ะ?

เธอตอบ ก็เธอรู้สึกอายน่ะสิ...

คาเครุยิ้มแล้วจูบเธออีกครั้ง
แล้วเขาก็เอาลิ้นลากจากต้นคอเธอ ไล่ลงมาจนถึงหน้าอก

แล้วจู่ๆคาเครุก็บอกว่าเสร็จแล้ว

เขาลุกขึ้นจากตัวเธอ แล้วบอกให้เธอมองตาเขา 

คาเครุบอกนางเอกให้ฟังเขา 

เขาไม่มีวันยอมถูกประหารแล้วทิ้งเธอไว้คนเดียวหรอก

ไม่ว่ายังไงเขาก็จะไม่ยอมแพ้ เขาและเธอจะต้องมีความสุขด้วยกัน

เพราะงั้นเขาจะเก็บส่วนต่อไปไว้ต่อกันครั้งหน้า

นางเอกบอกให้เขาสัญญากับเธอว่าเขาและเธอจะอยู่ด้วยกันตลอดไป

คาเครุตอบรับ เขาสัญญา

แล้วดึงเธอเข้ามากอดอีกครั้ง

นางเอกถาม เขายังเจ็บข้อมืออยู่ไหม?

คาเครุตอบ ไม่เลยสักนิด แต่การถูกพรากจากเธอสิ เจ็บปวดยิ่งกว่า

นางเอกคิดในใจ เธอไม่อยากสูญเสียคนคนนี้ไป

เธออยากจะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเขาด้วยกัน

ได้โปรด ขอให้มันเป็นจริงด้วยเถอะ...

.

.

ที่หน้าปราสาท

รถคันใหญ่ขับมาจอดที่ข้างหน้าปราสาท ประตูรถเปิดออก

ชิกิถูกผลักให้ลงมาจากรถ

คาเครุโผล่ออกมา

พวกการ์ดต่างตกใจ เตรียมป้องกันชิกิกันยกใหญ่

แล้วคาเครุก็ใช้พลังเรียกลมพายุ พัดพวกการ์ดปลิวหายไปหมด

ซาโตรุกับฮารุฮิโตะรีบเข้าไปช่วยชิกิออกมา ทั้งหมดเตรียมจะหนี

แต่แล้วเดมอนคิงก็โผล่มาสกัดทาง

เดมอนคิงยื่นข้อต่อรองให้กับคาเครุ

เขาจะยอมลดโทษให้พวกซาโตรุ
คือริบพลังกับตำแหน่ง แล้วให้ไปอยู่บนโลกมนุษย์

ส่วนนางเอกก็จะถูกลบความทรงจำช่วง 10 วันนี้
แล้วส่งกลับไปยังโลกมนุษย์

แต่ทั้งหมดต้องแลกกับคาเครุต้องยอมรับผิดชอบทุกอย่างที่เกิดขึ้น

เขาจะต้องยอมถูกประหารต่อหน้าทุกคนซะ ตอนเที่ยงคืนนี้

.

.

กลับมาที่โบสถ์

ฮารุฮิโตะกับซาโตรุพยายามปลอบใจนางเอก

อย่างน้อยเธอก็ต้องกลับไปเจอ พี่สาวกับหลานไง

เสียก็แค่ไม่มีคาเครุ แต่ยังไงเดี๋ยวเธอก็จำเขาไม่ได้แล้ว…

นางเอกช็อคกับที่สิ่งที่เกิดขึ้น เธอขอตัวอยู่เงียบๆคนเดียว

นางรู้สึกเจ็บปวดใจเหลือเกิน
กว่าที่เธอและเขาจะได้เข้าใจกันและกัน...

แล้วตอนนี้เขาและเธอต้องมาถูกพรากจากกันอีก...

เขาและเธอ สัญญากันไว้แล้วนี่ว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป...

แล้วทำไมมันถึงเป็นแบบนี้...
มันยากมากเลยเหรอที่เขาและเธอจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตานี้...?

นางเอกร้องไห้อยู่ตามคนเดียวลำพังในห้องพัก

แล้วชิกิก็เข้ามาหาถามเธอร้องไห้อยู่คนเดียวอีกแล้วเหรอ?

พวกเขาก็รู้สึกยอมรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนกัน...

นางเอกตอบ เธอไม่ได้ร้องไห้.... แล้วเธอก็เงียบไป

แล้วเธอก็ระเบิดอารมณ์ออกมา ไม่สิ... ไม่... เธอยอมรับมันไม่ได้...

เธอแกล้งทำเป็นว่าทำใจยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้...

เธอไม่อยากอยู่โดยที่ไม่มีคาเครุอยู่ข้างกายเธอ...!

เขาและเธอสัญญากันแล้วว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป!

ทั้งสองจะไม่มีวันแยกจากกันอีก แล้วทำไม...! 

สูญเสียคนที่รัก... แล้วยังต้องเสียความทรงจำเกี่ยวกับเขาอีก มัน....!

ถ้าเธอรู้ว่าผลมันจะเป็นแบบนี้ เธอจะยอมให้เขาเผาเธ--!

ชิกิเอื้อมมือออกมาตบหัวนางเอกเบาๆ

งี่เง่า... ถ้าเธอตายไป เขาก็ไม่มีความสุขหรอกนะ

เขาจะไปหาเธอ หลังจากกลับไปที่โลกมนุษย์แล้ว

เขาและเธอจะเล่นเกมส์ด้วยกัน หรือทำอะไรก็ได้ด้วยกัน

เขาจะแทนที่ของคาเครุให้เธอเอง เขาทำให้เธอมีความสุขได้นะ

นางเอกเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วตอบออกมา
เธอขอโทษ... เธอขอโทษจริงๆ...

เขาและเธอต่างรู้ดี ไม่มีใครแทนที่ของคาเครุได้หรอก

แล้วชิกิก็เอามือสองข้างจับแก้มนางเอกแล้วบอก
เธอนี่มันดื้อจริงๆ... เขาไม่เคยเจอผู้หญิงที่ไหนดื้อดึงขนาดนี้มาก่อน

แต่ก็นั่นล่ะ เธอเป็นผู้หญิงที่ทำให้คาเครุตกหลุมรักเข้านี่น่า

นางเอกน้ำตาไหลทันทีที่ได้ยินชื่อนั้น
คาเครุ... เธอคิดถึงเขาเหลือเกิน...

เธอยังรู้สึกได้ถึงสัมผัสของเขาที่ตัวเธอเลย...

เสียงของเขายังคงก้องดังอยู่ในหูของเธอ...

ชิกิปลอบเธอ ถ้าเธออยากจะร้องไห้ ก็ร้องออกมาเถอะ

เขาจะอยู่ข้างๆเธอ จนกว่าเธอจะดีขึ้นเอง

แล้วนางเอกก็ร้องไห้เงียบๆอยู่ข้างๆชิกิ

เธอจะลืมช่วงเวลา 10 วันนี้ได้ยังไงกัน เธอเปลี่ยนโชคชะตามาครั้งหนึ่งแล้ว

แล้วทำไมพวกเธอจะเปลี่ยนมันอีกครั้งไม่ได้เหรอ...?

.

.

ที่ห้องโถง เวลาเที่ยงคืน

คาเครุเตรียมจะถูกประหารต่อหน้าทุกคน

เดมอนคิงบอกคาเครุ เขาจะต้องเป็นตัวอย่างให้ทุกคนในอาณาจักรดู

ว่าผลของการแหกกฎมันเป็นอย่างไร

แล้วเดมอนคิงก็เอาเคียวเดมอนแตะไปที่ตัวของคาเครุ

เดมอนคิงมองหน้าคาเครุแล้วบอก
เขาคิดมาตลอดว่าคาเครุจะเป็นผู้สืบทอดที่สมบูรณ์แบบที่สุด

แต่ก็น่าผิดหวังจริงๆ...

ชิโดเข้าขัดเดมอนคิง ผู้เป็นนาย

ท่านจะประหารองค์ชายโดยไม่ผ่านความเห็นชอบจากรัฐมนตรีอย่างนั้นเหรอ? 

จะต้องมีคนคัดค้านเรื่องนี้ขึ้นมาแน่

เดมอนคิงตวาดชิโดกลับ หุบปาก!

เป็นแค่พ่อบ้าน อย่ามาสอดเรื่องที่เจ้านายตัดสินใจแล้ว!

เขาเป็นเดมอนคิง ผู้ปกครองเผ่าเดมอนทั้งปวง!
เขามีอำนาจสิทธิ์ขาดในอาณาจักรแห่งนี้!

แล้วเดมอนคิงก็ง้างเคียวขึ้นเหนือหัวของเขา

เขามองหน้าคาเครุอีกครั้งแล้วบอก

คราวนี้เข้าใจหรือยัง ว่าการไม่เชื่อฟังมัน—

แล้วทันใดนั้น ประตูก็เปิดออก!!

เมกุรุวิ่งหน้าตื่นเข้ามา เขารีบตรงเข้าไปหาเดมอนคิง พ่อของเขา

แล้วบอกเขาเพิ่งยื่นเรื่องต่อสภาไป

เขาขอถอนตัวจากสิทธิ์การสืบทอดราชบัลลังค์!

ถ้าพ่อประหารคาเครุ พ่อก็เสียผู้สืบทอดราชบัลลังค์เพียงหนึ่งเดียวไป!

ทุกคนตกใจกับคำพูดของเมกุรุ

แล้วเมกุรุก็พูดต่อว่า

ในที่สุดแม่ของเขาก็ยอมบอกเรื่องสำคัญบางอย่างกับเขาแล้วด้วย!

มันเป็นอะไรที่มีแค่แม่กับพ่อเท่านั้นที่รู้...

เดมอนคิงตกใจ แม่เขาบอกอะไรมา?

แล้วเขาทำยังไงให้แม่เขายอมพูดออกมาได้...?

เมกุรุมองหน้าเดมอนคิงแล้วพูดขึ้น

แม่ของคาเครุ เธอไม่ได้ไปด้วยความต้องการของเธอเอง

แต่เป็นพ่อและแม่ต่างหาก ที่ไล่เธอออกไป!

ทั้งห้องอยู่ในความเงียบ ทุกคนต่างตกใจกับเรื่องที่ได้ยิน

เมกุรุเล่าต่อ แม่เขา หรือชู้ของพ่อในตอนนั้น

วางแผนที่จะวางยาแม่ของคาเครุ...

และเพื่อป้องกันข่าวลือว่าทั้งสองไล่เธอออกไป

พ่อก็เลยป่าวประกาศออกไปว่าแม่ของคาเครุต้องการที่จะหย่าเอง

เพราะงั้นเธอก็เลยไม่สามารถกลับมาเจอลูกชายของเธอได้อีก!

เมกุรุถาม พ่ออยากให้เรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไปทั้งอาณาจักรเหรอ?

เดมอนคิงนิ่ง ไม่ตอบใดๆ

ชิโดพูดขึ้น ถ้าเรื่องนี้ถึงหูประชาชนเข้า 

พวกเขาต้องหมดความศรัทธาในตระกูลคามุยเป็นแน่

แล้วอีกอย่างหนึ่ง วันนี้เขาขอลาออกจากตำแหน่งพ่อบ้านของตระกูลคามุย

เดมอนคิงตกใจ มองหน้าชิโด

ชิโดพูดต่อ แล้วในเมื่อเขาไม่ได้เป็นพ่อบ้านแล้ว

เขาก็ไม่ต้องกลัวที่จะต้องเข้าสอดแทรกเรื่องของผู้เป็นนาย

ชิโดยื่นปึกเอกสารให้กันเดมอนคิงแล้วบอก

นี่เป็นรายชื่อรวมลงนามของประชาชน ที่ร้องขอไม่ให้ประหารนายน้อยคาเครุ

ระหว่างทางนายน้อยเมกุรุก็เอาใบรายชื่อเข้าไปให้ที่รัฐสภานั้นเซ็นชื่อด้วย

ซึ่งจะเห็นได้ว่าภายในเวลาอันสั้น ต่างมีรายชื่อมากมายที่เข้าร่วม

แสดงให้เห็นว่า ทุกคนต่างหวังที่จะให้นายน้อยคาเครุได้ขึ้นครองราชบัลลังค์

แต่ถ้าเดมอนคิงยังคงดื้อดึงประหารนายน้อยคาเครุ

เขาเกรงว่าท่านจะต้องโดนโหวตไม่ไว้วางใจอย่างแน่นอน

เดมอนคิงนิ่งเงียบแล้วเขาก็เข่าทรุดลงไป เขาเงยหน้ามาแล้วบอก

เขาจะยกเลิกการประหารคาเครุ แต่จะต้องโดนกักบริเวณครึ่งปี

ส่วนพวกซาโตรุเขาก็จะคืนพลังให้

แล้วเดมอนคิงก็หันไปบอกชิโดว่า

เขาคงแก่เกินไปแล้ว ต่อไปก็ช่วยสนับสนุนคาเครุกับเมกุรุด้วย

เดมอนคิงหันไปมองหน้าลูกชายทั้งสองคน

เขาขอส่งอาณาจักรเดมอนนี้ให้ทั้งสองคน ช่วยกันดูแลมันด้วยล่ะ

ทั้งคู่ยิ้มตอบรับคำของพ่อของเขา

คาเครุหันมาหาน้องชายเขา เมกุรุ แล้วบอกขอบใจ

.

.

กลับมาที่บ้านเดมอน 

ทุกคนเลี้ยงฉลองที่รอดตายมาได้

ทุกคนต่างดีใจและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

เมกุรุถามนางเอก เก็บของเตรียมที่จะย้ายออกเสร็จเรียบร้อยแล้วเหรอ?

นางเอกยิ้มตอบรับ เธอเก็บเสร็จเรียบร้อยแล้ว!

อย่าลืมไปเยี่ยมเธอที่อพาทเมนท์ใหม่ด้วยล่ะ!

ชิกิเงียบไม่พูดอะไร เอาแต่ดื่มไวน์ไม่ยอมหยุด

จนซาโตรุทักเขาขึ้นมา แล้วแหย่เขา

ชิกิรำคาญซาโตรุเลยต่อว่าเขาใหญ่ แล้วก็ขอตัวบอกเขารู้สึกไม่ค่อยดี

.

.

ขึ้นมาชั้นบน

ชิกิบอกนางเอก เธอไม่จำเป็นต้องย้ายออกก็ได้

ถ้าเธออยู่ที่นี่ เธอก็จะได้ทำอาหารให้เขากินได้ตลอดไง

นางเอกบอก เดี๋ยวเธอจะแวะมาทำอาหารให้เขาทานบ่อยๆนะ

เธอจะทำอาหารให้เขาเยอะๆเลยด้วย

แล้วคาเครุก็โผล่มาโอบไหล่นางเอกเข้าแนบชิดกับตัวเขา

พร้อมบอกชิกิว่านางเอกเป็นของเขา ลืมเธอซะ

ชิกิเงียบ...

ซาโตรุโผล่มาเข้าปลอบชิกิ ถ้าแค่อาหารเขาทำให้ก็ได้นะ อย่าเศร้าไปเลย

ชิกิบอกเขาไม่ต้องการอาหารจากคนงี่เง่าหรอก

แล้วก็บอกนางเอกว่า ไม่ต้องสนใจพวกเขาหรอก

เก็บผีมือทำอาหารของเธอไปขุนคาเครุให้อ้วนเถอะ

.

.

นางเอกอยู่ตามลำพังกับคาเครุในห้อง

ทั้งสองพูดคุย แหย่กันไปมา

แล้วสักพักคาเครุก็รู้สึกตัวว่าโดนแอบฟังอยู่

เป็นพวกซาโตรุที่มาแอบฟังนั่นเอง

คาเครุเลยชวนนางเอกไปข้างนอกแทน

.

.

คาเครุพานางเอกมาที่ร้านอาหารที่พวกเขามาเดทกันครั้งแรก
(ตอน Prologue)

คาเครุจับมือนางเอกเข้ามากุมไว้แล้วบอก
เกิดอะไรขึ้นมากมาย ตั้งแต่ตอนนั้น แล้วตอนนี้
ต่อจากนี้เขาจะทำให้เธอเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก

ทั้งสองจะหัวเราะและร้องไห้ไปด้วยกัน

เพราะฉะนั้น... อยู่ด้วยกันกับเขาตลอดไปนะ

นางเอกตอบรับด้วยความตื้นตันใจ

คาเครุหอมแก้มนางเอกแล้วบอก

พรุ่งนี้เธอและเขาน่าจะไปชอปปิ้งซื้อของกัน

ไปเลือกซื้อของขวัญให้กับคานอน หลานของเธอไง

เขาอยากจะให้ของขวัญกับคานอน

เป็นของขวัญขอบคุณ ที่คานอนพาให้เธอกับเขามาเจอกัน

ขอบคุณที่ทำให้ตอนนี้เขามีความสุขที่สุดในโลก

แล้วบางทีก็อาจจะต้องซื้อไอศครีมไปขอบคุณเรนด้วย

นางเอกหัวเราะขำออกมา เธอรู้สึกดีใจ

ถ้าไม่ใช่เพราะคานอน เธอกับเขาคงไม่ได้มีความสุขด้วยกันแบบนี้ 

เธอและเขาฝ่าฟันทุกอย่างมาได้ ด้วยการสนับสนุนจากทุกคนจริงๆ

เธอจะไม่มีวันลืมช่วงวันเวลา 10 วัน ที่ผ่านมานั้นโดยเด็ดขาด

คาเครุมองหน้านางเอกแล้วบอก

อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขด้วยกันตลอดไปนะ?

นางเอกตอบรับอย่างดีใจ

เขาคือเดมอนที่จะมาเอาดวงวิญญาณของเธอไป
แต่เธอก็ตกหลุมรักเขาโดยไม่รู้ตัว

เธอหัวเราะและร้องไห้ไปกับเขาที่เป็นเดมอน
เธอจะไม่มีวันลืมช่วงวันเวลานั้น
วันเวลาที่เธอและเขาต้องฝ่าฟันมาด้วยกัน

...และเธอก็จะขอรักเขาเรื่อยไป ตราบที่เธอยังมีลมหายใจ